«Ὡς
ἐμεγαλύνθη τά ἔργα σου Κύριε, πάντα ἐν σοφία ἐποίησας».
Μέ
αὐτά τά λόγια ὁ ἱερός ψαλμωδός, μεγαλύνει καί δοξάζει τόν Κύριο γιά τά θαυμαστά
καί μεγάλα ἔργα Του, τά ὁποῖα ἐποίησε μέ σοφία.Βλέποντας τή φύση, τήν ὀμορφιά της, τήν ὡραιότητα τῶν ἐποχῶν, που ἡ μιά διαδέχεται τήν ἄλλη, δοξάζομε τόν Θεό γιά τήν πολλή Του ἀγάπη.
Τώρα ζοῦμε στήν ἐποχή τοῦ χειμώνα, μέ τίς δικές του ὀμορφιές καί τήν λευκή του χάρη. Εἶναι ἐποχή περισυλλογῆς καί αὐτοσυγκέντρωσης τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί ἀνάπαυσις τῆς φύσεως γιά νά βλαστήσῃ μετά ἀπό λίγο καί νά καρποφορήσῃ.
Ἄς φροντίσουμε βλέποντας τήν ὀμορφιά τοῦ χιονιοῦ καί τήν λευκή θωριά του νά ἔχουμε καθαρή καρδιά καί πάλλευκη ψυχή σάν τό κάτασπρο χιόνι.
Ἄς θυμηθοῦμε τί λέγει ἡ Ἁγία Γραφή. «Ραντιεῖς μέ ὑσσώπῳ καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι».
